bu kişiler, ayar veriyorum sanıp ayar yiyen kişilerdir aslında. ayar verici kişiye çok kızarlar, aslında bilmelidirler ki ayar yemek çoğu zaman öğretici, düşündürücü, ürettirici bir durum olabilir.
(bkz: yediğim ayarlardan öğrendiğim şeyler)
bir cümleyi bile zor kuranın kendini ayar veriyor sanması şeklinde olsa, anlatım bozukluğu olmayacak, dolayısıyla bir yerde de dinime küfreden... deyimini kendisi için kullandırmayacak olan cümledir.
söylenmek isteneni en etkili ve en kısa biçimde anlatabilmek de sanattır. kimisi on paragraf yazar ama bi b.k değildir aslında, kimisi de tek cümle yazar ve mevzu kapanır. oluyor böyle şeyler.
tamÂmiyle ifÂdeyi kurana bağlı bir durum. zir belirtilen o "bir cümle zor kuranın... " geyiği, kişinin anlayış kapasitesine bağlıdır. eğer yazarda biraz büyükbaşlık varsa verilen kol gibi ayar görmezden gelinip "ehehee... acımadı kiii" tarzı davranılabilir. çok da tındır.
herkesin herkese uluorta, ölçüsüz, damdan düşer gibi ayar verdiği bir memlekette çokta absürd bir durum değildir, kafaya takılmamalıdır. en azından "koccaman bir şehrin belediye başkanlığını yapabiliyorsam hepinizin başkanı olabilirim" in verdiği ayarlardan daha feci değildir! *
