Cezalarını başka yerlerde çekmeleri için kriminal kişilerden ilk kurtulma niyetinde olup da bunu davranışa döken ilk toplum portekizlilerdir. Portekizlilerin afrikadaki kolonilerine Bartelmi Diaz'ın keşif için arika'ya çıktığı yıl olan 1415'den itibaren gemilerde degredado adı altında belirli bir mahkum kontenjanı verilmekteydi. principe, sao tome ve sao martinho gibi yerler suçluların ilk yerleştirildiği kolonilerdir. suçluların yanında yahudiler de bu muameleye maruz kalmışlardır[daha sonra 1750'de az sayıda olmak üzere cizvitler de sürüleceklerdir]. Özellikle Angola bunun sistematik olarak yapılması anlamında bir ilki temsil eder. bu arada portekiz tarafından yerleştirilmiş olan degredados'lar Ingilizlerin Avustralya'ya yerleştirdikleri kriminal kişilere göre daha caniydiler. bunun için bu degredados'lara silah verilmemiştir.
portekiz bu suçlulara güvenmediği için kolonideki[dolayısıyla Angola'daki] silahlı güçlerini yerlilerden oluşturmaktadı. bu arada bir koloniye giden bu suçlular orada da rahat durmamaktadırlar; işlenen suçlardan yarısının çoğu degredadoslar tarafından işlenmektedir. degredadosları kriminalleri oluşturanların geneli ya ölüm cezasına çarptırılanlardır ya da çok uzun süreli hapse mahkum olanlardır. fakat bunlara sömürgede devlet hizmetinde çalışma gibi kısa bir sömürge sürgünü seçeneği sunulmaktadır. sömürgeye ya da daha önce ayak basmadıkları bir sömürge kıyısına ulaştıklarında ise biri veya ikisi yaşayan yerlilerin düşman olup olmadıklarını anlamak için test amaçlı kobay fareleri gibi bu topraklara salınmakta, ilk temas kurulduğunda ise geceyi bilgi elde etmek ve güven ortamı yaratmak amacıyla bu ayak bastığı bilinmeyen yörede geçirmeye zorlanmaktadırlar. işler sarpa sardığında ise gemidekiler ve karadakiler arasındaki arabuluculuk görevini üstlenmektedirler. genel itibari ile degredados'ların çoğu bir kolonide ya da bilinmeyen bir sahilde kendi mahkumiyet süreleri boyunca bırakılmaktadırlar. bir çoğuna portekiz krallığı adına çeşitli görev ve sorumluluklar yüklenmiş olmakla birlikte bu görevler kaleler ve antrepolar inşa etmek ya da garnizon kurmak'tır.
fakat her ne kadar da ceza kolonisi olarak kullanılsa da portekizli nüfusu angola'da çok düşük bir seviyede kalmıştır[bu portekiz'in en büyük handikaplarından biridir] Portekiz Brezilya'sının yaşadığı tipte bir melez bütünleşmesi bu ceza kolonisinde olmayacaktır. bir diğer problem-portekiz açısından-üçgen ticaret adı altında yürütülen ve temelini kölelerin mallarle değiş tokuşunu temel alan bu ticaretin dışında bırakılmasıdır. hali ile mozambik, angola ve gine gibi ülkelerin ekonomisinin bel kemiği maalesef köle ticaretidir. bir diğer sıkıntı angola gibi bir portekiz kolonisinin ne avrupalı popülasyon ne de afrkalı ücretli işçiler için özel sektörden gelen metalara dair iyi bir pazar oluşturmamaktadır. sonuç olarak endüstrileştirme hareketi daha çok avrupalı yerleşimcilerin ve ülke içi ulaşımı geliştirmek amaçlı devlet programlarında ortaya çıkmaya başlamıştır. 1830'larda Marquis sa bandeira tarafıından portekizli çiftçilerin Angola'ya göç etmeleri yönünde özendirilseler de bu politika pek başarıya ulaşmamıştır. sonuç olarak 1975 yılına kadar Angola portekiz'in sömürgesi olarak kalmış o yıl da bağımsızlığına kavuşmuştur..
