her erkek gençliğinde, ergenliginde, hayatinin mutlaka bir döneminde korkuyla, heyecanla, gerginlikle, hevesle oyle bir an durmuş; ilk ezanin bitmesini beklemiş, daha ezan bitmeden baslayan ikinci ezanla yıkılıp, istemsizce ezana kizmistir.
üçüncü ezanin başlamasi zaten ateizme giden ilk adim gibi.
