american pie tarzı ergen gıdıklayıcı ikinci sınıf amerikan filmlerine konu olan durumdur.
ilk bakışta çok kötü bir "şey"miş gibi görünse de aslında badakizm açısından ve izafiyet teorisine göre son derece olumlu anlamlar taşır.
durumu kısaca izah edelim.
*****
kaç gencimiz bu durumdan mustariptir bilinmez ama lise ve üniversite çağlarındaki o yapış yapış abaza(n) sıfatıyla kardeş olmuş birisi için (yok lan beğil, bi arkadaş) çok şeyler ifade eder bu durum.
hele lise/üniversite/master/ve hatta doktora... (ulan en denyo asistanlar bile ödev mödev ayağına karşı cinsle ilişki kuruyor be, yuh) hayatı boyunca uğraşıp sevgili bulamamışların yanında.
neredeyse askerlikten kaçmak için akademik kariyer yapanlar gibi sevgili yapabilmek için "doktora verdiği" okuldan da ümidi kesip belediyenin ebru kurslarına bile devam edenler için gerçekten çok çok iyimserdir bu.
açıkça ifade edeilmese de o melun bir buçuk yıllık süreçten önceki ve sonraki dönemlerde sevgili bulabilmiş olma ihtimali sevindirir bu meşum adamı.
onun için bence gayet olumludur, dediğim gibi bi arkadaştan biliyorum.
uğraşmakla kasmakla sevgili bulunamayacağını bir kez daha göstermiştir bu olay bize. istediğiniz kadar kasın efendim önünüze gelene yazın ona buna aşkınızı ilan edin ama yinede olmayacaktır. bu işlerin bi zamanı vardır ve o zaman sizi bulur işin içine sokar. siz tamamen edilgensinizdir olaylar zadoğru zaman doğru yerde olmak doğru çevre etkendir...
ne kadar kendinizi bir ilişkiye hazır hissederseniz hissedin o an bütün herşey durağanlaşır sanki.
ne kadar bir ilişkiden uzaklaşmaya çalışın o zamanda kısmetler birden gelir.
sevgi-li bulamamak. yani sevgimize mazhar olacak birini bulamamak. yani bizdeki sevgiden mahrum kalmış birilerinin olduğunun farkında olmak. yani bizim sevgimizi kaçırmış birilerinin varlığını bilmek. budur yani...
