sosyal medyada yazılanları okudukça gururlanmaktır.
yaptığın her şeyi nizami yapmaktır.
bir bakışıyla günlerce ağlamaktır.
öyle bir adamın dişçiden ve iğneden nasıl korktuğunu anlayamamaktır.
karşısında izin almadan oturamamaktır.
babana hiç sarılamamaktır.
okulda dayak yediğinden utanıp eve gelememektir.
babanızı hiç ağlarken görememektir.
'kaslarına bakıp kesin genetiktir.' diye hayal kurmaktır.
dayak yerseniz (ben birkez yedim). muhtemel bir kırılma olayı gerçekleşecektir.(benim burunda bir kırık, bir diş kırık, sol çene kemiğim eklem yerinden çıkmıştı ama çok güzel tekniği vardı kendisinin)
evde pittbull besliyormuş hissi uyandıran durumdur.
2 bordo berelinin ortak çalışma ürünü olarak doğmaktan iyidir. en azından 1 tane yani. aslında babanın bir tane olması güzel şey, yazar burda ben piç değilim vurgusu yapmak istemiş.
kötü bir durumdur. zira acıma duygusuna sahip olmayan bir insanın çocuğu olmak zor iştir. babayı şakacıktan da olsa bilek güreşinde yenememek sıkıntılı durum oluşturur. en zor olanı, kimliğin ortaya çıkmasıyla, babaya şantaj için kullanılabilecek 1. dereceden kurban siz olursunuz. bence bordo bereliler evlenmemeli. kadınlar, her yeri ve her şeyi bozabildiği gibi, bu adamları da bozar.
