Evet ben bir boksörüm ve şu zamana kadar yaptığım en iyi şeylerden biride boks yapmak. Bazen neden yaptığımı düşünüyorum. Kimi zaman kendime hayat için mücadele, kimi zaman beni ona çeken anlamsız bir ruh, kimi zaman yenilgiden kaçış. Onca maç yaptım, aldığım hiçbir yumruk hayat kadar sert olmadı. Biz boksörlerin hep bir hikayesi vardır iyi ya da kötü. Hangimize sorarsanız sorun bu sporu neden yapıyorsun diye asla ve asla cevap veremeyiz. Aşk gibi bir şey bu ya da suya yazı yazmak gibi. insanlar beni iki şekilde tanır, bir kısmı adım ile ve yaptığım sıradan bir iş ile tanır. Diğeri ise boks dünyasından lakaplarım ile mesala demir kıran, ya da katil bebek, kimileri ise ipek yumruk der. Bunun sebebi fiziki yapı tabi ki. 1.88 boyunda ve ona göre yapılı oluşum. Bazı yemekler bize yasaktır. En son ne zaman baklava yediğimi hatırlamıyorum. Ya da kocaman yağlı bir börek. Başarıya giden yol biraz acılarla dolu. Her bir yenilgi bizim için zafer habercisidir.
Geceleri ansızın koşma isteği olur ve koşarım. 3,5 km mesafeyi 10 dakika da koşabiliyorum ve koşmak, beni özgürleştiriyor. Bazen köpekler takılıyor peşime belli bir mesafeden sonra bırakıyorlar beni. Sanırım deli olduğumu düşünüyorlar.Diğer yanım sizler gibi...
Sizin gibi metroya biner, sizin gibi sokak da dolaşır ve sizin gibi nefes alırım. Sadece hayata bakış tarzlarımız farklı. Siyasi partiler umrumda değil. Onlar gibi karaktersiz bir yaşam tarzı yoktur. Benim için umrumda olan tek şey hayata tutunuşum ve bu yolda yıkılmadan ilerlemek. Patronum bana zam yapsın diye yalakalık etmiyorum. Müdürüm bana fazla iş yüklemesin diye yalakalık da etmiyorum. Bu boktan günün mesai süresi ne zaman bitecek diye düşünmüyorum. En önemlisi yapmak istediğimi ve olmak istediğim yerdeyim. Bir düşünsenize hayat denilen kavramda yapmak istediğinizi yapıyorsunuz. Çoğu kimse olmak istediği yerde değil. Yada olduğu yeri kendisi seçmedi. Şuan istediğim şehirde istediğim evde tek başıma yaşıyorum. Benim için mutluluğun ana kaynağı bu. Olmak istediğim yerde, yapmak istediğim işteyim.
Evde kendim yemek yapıyorum bu bazen meditasyon gibi geliyor. Birde yağmur yağarken penceleri açarım o da aynı etkiyi yaratır.eskimiş kullanıma yenik düşmüş şeyleri tamir eder tekrar hayata döndürürüm. Galiba en büyük hastalığım bu.
Kısaca ben buyum ve böyle olduğum için çok mutluyum. Umarım bir gün sizlerde benim gibi olursunuz....
Herşeyden önce hiç bir şekilde ben sizlerden farklıyım, benim tarafıma geçin demedim. Sadece ve sadece olmak istediğim yerdeyim. Sizin olmak istediğini yer belki başbakanlık ya da kardeşler kahvesinin ocaksıdır. O kısım tamamen size ait. Ve ben olduğum dünyadan, seçtiğim tercihlerden mutluyum. Çok basit nedenle bu yaşamın sebebi benim, başkası değil.
