başlık biraz edepsiz gibi oldu kusura bakmayın. lakin anlatmak istediğim şeyi çok iyi özetledi bu başlık, sevdim.
geceli gündüzlü, yıllarca tartışılsa ne bi fayda verecek ne de bi sonuca ulaşacak tartışmalardan bahsediyorum. örnek vereyim:
türban tartışmaları: yıllardır tartışılıyor bu. kâh muhalefet partisi iktidarı taşlamak için tartışmayı gazlıyor, kâh iktidar partisi gündem oluşturmak ve bu sayede bir şeyleri saklamak için gazlıyor (bunu başbakanın son çıkışında da görebiliriz. bugünkü gazetelerin büyük çoğunluğu manşete çekti o sözleri. gündem bir anda değişti. halbuki, öte yanda doğalgaz krizi var. kim skler artık doğalgaz krizini? türbanı tartışalım işte, oh ne güzel). daha bu tekstil ürününün adı netleşememiş ki kafalarda, neyi tartışıyoruz? misal ben zerre hazetmem bu aksesuardan. dinde yeri olmadığını düşünürüm. sadece başı değil, beyni de örttüğünü düşünürüm. bireyi topluma yabancılaştırdığını; toplumu öteki kıldığını düşünürüm. düşünürüm de düşünürüm. ama bunları, türbanı savunan kişilerle tartışmam. neden? çünkü lüzumsuz. ne o benim dediğimi kabul edecek, ne ben onunkini...
futbol takımı tartışmaları: ben beşiktaşlıyım. afedersiniz, köpekler gibi seviyorum beşiktaş'ı. ama çıkıp da saçma sapan 'fener şöyle, cimbom böyle' tartışmalarına girmem. neden? sonuç vermez. ve de bi zike faydası dokunmaz...
sözlükten soğuma bazlı tartışmalar: sık sık sol frame'e sözlükten soğuma nedenleri başlığı gelir. kimisi bilgi entryleri girilmediğinden şikayetçidir, kimisi sözlüğün eskisi gibi olmadığından.. sonuç ne? sıfır! çünkü bu tamamen kişisel bi düşünce. yani, senin soğuduğun bir şeye bi başkası gayet de ısınabilir...
siyasi parti tartışmaları: aha en boktanı bu bence. misal, akp'yi bizim kedi kadar sevmem. ama bu demek değildir ki, chp'yi çok seviyorum. onu da bizim rahmetli köpek kadar sevmem. bu yüzden de çok saçma gelir partici tartışmalar. adam öyle bir savunuyor ki, sanırsın çocukluğundan beri parti başkanını tanıyor, her sözüne kefil olabilir.. ulan ben kendime bile kefil olamazken, sen nasıl ateşli savunuyorsun elin adamını? bu tartışmaların sonucunda ikna olup da partisini değiştiren seçmene rastlamış değilim. çünkü adam saplantı haline getirmiş. sen ne kadar yolsuzluklardan, bütçe açığından bahsedersen bahset, adam seni hiiiiç sklemeyecek! e ne diye tartışıp duruyorsunuz ki o zaman?
nuhafazakâr-ilerici tartışmaları: bunu yazmaya bile gerek görmüyorum lan!
faşist-komunist tartışmaları: lan koca koca bilim adamları daha bu kavramlar üzerinde tam bi mutabakata varamamış, sen bi adamı görür görmez etiketi yapıştırıveriyorsun! o kadar değişken ki bu kavramlar...
saçma sapan tartışma programları var ya, onlarda da çok görülüyor bu tür şeyler. 4 saatlik program yapıyor adam, somut hiçbir şey yok! neymiş efendim, televizyon şiddeti körükler mi körüklemez mi? üşenmedim izledim programı sonuna kadar, elle tutulur tek kelime duymedım!
ara sıra da medya gazlıyor bu saçmalıkları, gündem oluşturuyor. biz de onların gazına gelip sözlükte, evde, kahvede, kantinde birbirimizi yiyoruz!
tartışmak için tartışmak başkadır elbet. ama bazı tartışmalar ufuk açıdır, gereklidir yapılmalıdır.kimi zaman boş gibi görünse, bir arpa boyu yol gidilmeyecekmiş gibi düşünülse de, fikirlerin çarpışması güzeldir.hiçbir şey elde edilmeyen bir tartışmada çok büyük bir kazanım vardır ki o da başka fikirlere saygı duymaktır.
(bkz: akıl akıldan üstündür)
(bkz: bükemediğin bileği öpmek lazım) vb. güzel atasözlerimiz dikkate alınıp yapılan tartışmalar daha esnek ve yeniliklere açıktır kanımca.
