dili yaratan yalnızlığı aşma çabasının günümüze uyarlanmış versiyonudur. dil yaratıldı da ne oldu. hala geberisiye yalnızız. yalnızlık kader, ölüm haktır. yaşayalım ölene kadar.
içmeyle son bulan hadisedir. bir bok olmayacağını bile bile içilir ama içmenin sonunda uyku vardır. cahit sıtkının dediği gibi ''uyudun uyanmadın olacak'' bekliyoruz korku ve sabırla.
anti atatürk başlıklarında bizlerin onu her seferinde korumak amaçlı usanmadan yazdığımız entryler buna örnektir. çoğu okunmasa da kendimizi rahatlatıyoruz sanırım.
sözlüklerin amacıdır işte bu. hiçbirimiz burada yazdıklarımızın bu site dışına çıkamadığını, bu site dışında okunamayacağını biliyoruz ama yine de tek kelimelik entrylerden uzun uzadıya yazılan tezlere kadar birçok şey yazıyoruz. şahsen benim için bir ihtiyaç oldu inanamıyorum. internete girdiğimde sürekli bir sekmede facebook açıksa diğer sekmede uludağ sözlük açık oluyor, olmak zorunda. yazarların, hani gerçek yazarların, yazmaktan zevk aldıklarını falan okumuştum bir yerlerde. evet doğruymuş. belki çok asosyalim, belki insan sevmiyorum, içime kapanığım falan. sevgilim varken de sözlükten kopamamıştım. çünkü gerçekten bir şeyler yazmak bir ihtiyaç oldu benim için. üşendiğim şey konu bulmak. onu da sol frame halledince klavyeye kendimi bırakmaktan başka bana yapacak iş kalmıyor.
