özlenilmek ve değerli olmak için mevsimlik bir çiçek olurdum.
biraz hanımeli, biraz kasımpatı ama çok da lavanta gibi.
başımda arılar dolaşır, saçlarımı severlerdi.
küçükken çok çizgi roman okuduğumdan kendimce çizgi roman çizme denemeleri de yapardım. o vakitler kendimi de bitki adam diye bir süper kahraman olarak çizmiştim bir aralar. ellerinden bitkisel menşeli ip atabilmek, bitkilerin olduğu ortamlarda onlarla iletişim sayesinde tehlikeleri sezebilmek, kök salarak duvarlara tırmanabilmek gibi özellikleri olan bir süper kahramandı (tabii ki bir yerlerden tanıdık özellikler ama o yıllarda da en çok onu okuyorduk ne yapayım).
Kendine kenevir diyen beyler ilaç ve tekstil fabrikalarında yerlerini alırlardı.
Ben nar ağacı olmak isterdim.
Dertlerim hep çarşıdan aldım 1 tane eve geldim 1000 tane çünkü.
