çöp kovası ya da çöp konteynırı bulamadığımda elimdeki çöpü gezdir gezdir sıkılıp sonra da etrafıma şöyle bir bakındıktan sonra kimseye çaktırmadan yere attıktan sonraki duyduğum suçluluk hissi. bir ben mi hissediyorum bunu, bir ben mi yapıyorum acaba?
ya böyle evin içinde çorapla duruyorum duruyorum birden ayağımın sıcakladığını farkediyorum sonra çorapları çıkarıyorum ve soğuk yorgana değdiriyorum soğuk yorgan + çorabı yeni çıkarılmış ayak --> dünyanın yemek yemekten sonraki 2. en büyük zevki..
Mesela ben marketten atıyorum makarna mı alacağım ilk sıradakini değil de ikincini sıradakini alırım. Hemen hemen her şey için geçerlidir bu yaptığım. Bir de evde bazen kendi kendime ingilizce konuşuyorum. Nedendir bilmiyorum. Bir de tutku yerken önce kenarlarını kemiriyorum sonra orta kısmını ikiye ayırıp öyle yiyorum.
evde yalnız kaldığımda sürekli kendi kendime konuşmak, ya da karşıma söylemek isteyip de söyleyemediğim kişileri hayali olarak koyup söyleyemediklerimi söylemek.
Evde kofte tavuk gibi yemekler olunca bide karnubahar gibi yemekler olunca guzel olanlari sona birakmak.Birde bundan on sene once interner kafelerin populer oldugu yillarda nedense masaya oturunca hep o bes tl mi masanin ustune koyardim cunku ya birden cebimden duserse nasil oderim diye gibi mantiksiz bir yaklasimim vardi.Birde yaptigim bir seyde nedense cok calismasam bile en iyisi olmak istemem sonra en iyisi olamayinca hayata kusmem.Birde metrobuste caktirmadan insanlari incelemek*
yolda yürürkene kendi kendime şu zuhal topal'ın programındaki songül isimli bayanın söylediği şekilde 'ne zaferinden bahsediyorsun' diye diye geziyorum toplum beni çok olumsuz karşılıyor. iş bu entry girilirken de aynı şekilde devam ediyorum.
boyun, komple sırt, bel, parmaklar, dizler şeklinde vücut kütletme sıralamam vardır. Bu sırayı hiç bozmam.
Çevremdekiler işi gücü bırakıp "nabıyor Bu rahatsız" diye beni seyrederler.
banyoda ünlü bir şarkıcı olup şarkı söylemek.
araba kullanırken ajanlardan kaçtığımı düşünüp gaza gelmek.
birinin kalktığı yere otururken sıcaklığı geçsin diye koltuğu yelleme.