Gece nerde kalırsam kalayım kapının kilitli olup olmadığını, ocağı falan kontrol ediyorum. Bir şeyleri değiştirirken çift sayıda bırakmayı daha çok seviyorum. Saçlarımı duştan duşa ve hatta duşta tarıyorum. Teneke içeceği içmeden önce ağız kısmını mutlaka siliyorum. Dışarıdan gelir gelmez gidip ellerimi yıkamazsam rahat edemiyorum, sofraya oturmadan önce de yıkamadan yemek yiyemiyorum. Ruju silmeden ekmek arası ya da dürüm tarzı şeyleri ısıramıyorum.
işe gitmek için alarma bir saat kala gözleri açınca daha bir saat varmış uyumasam da yatakta dinlenir gerinirim diye düşünürken hemen uyuya kalıp o 1 saatin ışık hızıyla geçtiği hissini biliyor olmak. uzun oldu biraz ama anladınız sanırım yapıyorsanız eğer.
7 / 24 çocuğum için endişelenmek. Bir kaç anne baba çıkıp yazsin lütfen bende öyleyim diye ya. Çok mu anormal anlamıyorum. Özellikle okulların açılmasına az kaldı diye uykularım kaçıyor. Hatta hep okulun oradaki pastanede bekliyorum diye insanlar bana deli gözüyle bakıyor. Ancak bir hayal edin 800 çocuğun aynı anda sağa sola koşturduğunu, tenefüste oğlunuzun çarpışıp ağzı burnu kan içinde kaldığını, çocuğunuzu tuvaletini yapmaya çalışırken kapısını hunharca itip yere düşürdüklerini. Çok zor. Bende oturup kafamda kurup kurup duruyorum.
Sütlü çilekli gayet normal endiselenmen. Ben de öyleydim ilk başladıklarında geceleri uyumuyordum sürekli rüyalarıma giriyordu. Şu an 3 oldu benimkiler .ama sürekli evde tembihliyorum söyle yapın böyle yapın diye. Benimkiler iki tane olduğu için birbirlerini takip ediyorlar. Ama tekte olsa alışacak, sende alisacaksin. Nihayetinde kuşlar nasıl uçsun diye yavrularını serbest birakiyorsa biz de bırakacağız. Çocuk için endiselendigini ona fazla hissettirme sonra kendine güveni olmaz. Senin için üzülür aklı sende kalır.
