efendim yazar kişisinin yazasının gelmesi gibi bir ruh haline bürünmesi durumunda çoğu zaman gözlemlenen bir hadisedir. öncelikle sol frame e bakar bakar, şöyle güzelce dolduracak başlıklar göremeyince bari ben de kendi başlığımı açayım ama ne açayım diye düşüncelere gark olur. işte bu noktada sözlük kullanımını gerçekleştirdiği odadaki tüm cisimlere sıra ile göz gezdirir. kitap isimlerine, madde markalarına bakar. ama sonuçta şatoda yaşamıyoruz, bir süre sonra bitiyor hepsi. şahsen ben artık dolapları karıştırıyorum da bir türlü birşey çıkmıyor. benim gardropları yaptırdığımız marangoz ustasını yazacağım da adını araştırıyorum.
