sevgiliye olan aşkın laçkalaştırmadığı bir terbiyeyi içinde barındıran, aşık besteci selahattin pınar'ın eseri. Afife Jale ile yaşadıkları fedakarlık dolu aşkın bir meyvesi de denebilir.
Edit: entry'nin bir bölümü yanlış olabilir. olmayacak dualarin amincisi'nin düzeltmesi aynen koyuyorum:
bildiğim kadarıyla bu şarkı izmir'de yazılıyor. fuar için izmir'de olan selahaddin pınar, bir hayranını görür. pek güzel, pek hoş bir kız. kız o'na hayran hayran bakarken birden utanır, sonra kaçar gider. işte, bu şarkı da o olay üzerine yazılmıştır, afife jale'ye değil yani:)
Şimdilerde "Ashhqım sheni chokk sefiorm xD" şeklinde konuşan insanlarla, duygularını bu gibi sözlerle ifade eden insanları karşılaştırınca hüzüne boğan eserdir.
eserde sevgiliye ikinci çoğul şahısla hitap edilmesi şarkının kulağımıza çok muntazam, naif gelmesine sebep oluyor. "şimdi soruyorum büküp, boynumu /daha önceleri neredeydiniz?" son dizede bitiriyor insanı.
Fuat Edip bey, 19-20 yaşlarında iken rüyasında çok güzel bir kız görür. O gördüğü kıza gönlünü kaptırır. Yıllarca o
kızı bulma hayaliyle yanıp tutuşur fakat bulamaz. Ailesi ona baskı kurar ve zorla evlendirilir. Bir bahar akşamı Fuat Edip'in yolu, Acıbadem'deki Çamlıca Kız Lisesi'nin önünden geçer. Okul zili çalmış ve
öğrenciler evlerine gitmek üzere dağılıyorlardır. Tam bu sırada Fuat Edip'in gözüne bir kız ilişir. Bu kız, yıllar
önce rüyasında gördüğü kızdır. Şair, adeta donakalır, kendinden geçer. Onun bu halini fark eden öğrenci de
mahcubiyetten boynunu eğer. Fuat Edip, artık yaşlanmış haliyle kıza bakar kalır. Fakat artık her şey
çok geçtir. Adeta beyninden vurulmuş bir halde yoluna devam ederken şu mısraları mırıldar:
