işten çıkıp eve geldiğinde oğlunu gözyaşları içinde görmesidir. annesi evi terketmiş çocuk da yapayalnız kalmıştır. bu arada su borusu patlamış ev hızla suyla dolmaktadır.evini terkeden anne yemeği ocakta unutmuştur. bir taraftan boğulma tehlikesi bir taraftan yangın bir taraftan çocuk ağlar zır zır... aman yarabbim bundan zor an mı olur bir baba için a dostlar? *
çocuğuna olan kayıtsız güveninin sarsıldığı andır. örneğin okulda derslerinde çok başarılı diye bildiği çocuğunun okula hiç gitmemiş olduğunu ve okuldan atıldığını, öğrendiği an.
Gecesini gündüzüne katıp cocuklarına güzel bir gelecek hazırlamak adına ac karınla gezip ogluna cebinde kalan son parasıyla bile simit alan babanın,
Bir oyuncakcı dükkanında görüp cok istedigi oyuncagı ogluna alamayacagını söyleyemedigi andır.
not:tavsiyemdir okuyun bu şiiri.dinlediysenizde okuyun okuduysanızda okuyun.beğenmeyin önemli değil.baba şefkati yaşamışlar şükretsin hallerine.baba şefkati bilmeyenlerde bir hayal daha uçursunlar baba hayellerininin semalarına.kara bıyıklı olsun. adı da süleyman olsun.
bir babanin en zor ani karabıyıklı süleymanın hikayesidir.
.kırmızı arabadır.ibrahim sadri dir.bak sen şu kırmızı arabanın ettiğinedir.
kırmızı araba
Süleyman kara bıyıklı bir işçidir
Ve bu kara bıyıklı Süleyman'ın hikayesidir
iş bulduğu günlerde evine dik dönmekte
Ve götürdüğü ekmeği yemektedir
Karısı Neriman ve oğlu Cevahir'le birlikte
Ne kadar zalim esse de rüzgar
Ne kadar belini bükse de ekmek parası
Aslan gibi bir adamdır işçi Süleyman
Onun Cevahir;i vardır
Cevahir altı yaşındadır
Çünkü gözleri çakmak çakmaktır
Çünkü Süleyman;a bir başka bakmaktadir
Bir pazar sabahi
Tutar babasi Süleyman; Cevahir'in elinden
Ve yaninda kader yoldaşi karisi Neriman
Çikarlar gezmeye Istanbul;u inadına
Bir yol düşünür Süleyman
Ulan bu bahtı kapalı kentte
Yürümek de parayla değildir elbette
Üstelik Neriman;a hanidir istediği o naylon terlikle
Canından özgü Cevahirine
Bir gazozla bir simidi alabilecek kadar
Para da vardır cepte
Yürürler istanbul şehrinin kalbine
Önce Nerimanın naylon terliği alınır bir seyyardan
Sonra da beğenirler simidin en hasosunu umutları Cevahir;e
Anlatır işçi baba Süleyman
iş ararken adım adım arşınladığı sokakları
Bak Cevahir işte şu Yeni Cami
Hem cami hem güvercinlerinin bakması nasılsa bedavadır
Bak Cevahir şu dumanı tütenler vapur
Şu çığlık çığlığa ağıt yakanlar martılardır
Hem vapurun dumanı hem vapurun düdüğü de bedavadır
Bak Cevahir şu uzakta görünen de köprüdür
Geçmesi değilse de onun da bakması bedavadır
O pazar günü
Kara bıyıklı işçi Süleyman
Karısı can yoldaşı Neriman
Ve gözleri çakmak çakmak olan oğulları Cevahir
Gezerler istanbul şehrini böyle bedavadan
Ve birden mumun alevi söner
istanbul;un yalanı biter
Nasıl olur bilinmez takılır Cevahir;in gözü
Bir oyuncakçı vitrininde
Pırıl pırıl yanan kırmızı oyuncak arabaya
Döner karabıyıklı dağ gibi babası Süleyman;a
Bana şu kirmizi arabayi alsana baba
Alsana be Süleyman
Canina can parçana
Bir oyuncak araba almayacaksan eger
Yuh olsun sana
Nasil olsa babasi onu çok sevmektedir
Işin belasi küçük Cevahir bunu bal gibi bilmektedir
Bir vitrindeki kirmizi arabaya bakar Süleyman
Bir karisi Neriman;a
Sonra takılır gözleri Cevahirin gözlerindeki umuda inadına
Ulan alt tarafı bir oyuncak araba
Dünya yansa yorganın yok içinde Süleyman
Alem çökse üstüne hayıfın çok Süleyman
Bakarsın cepteki son gazoz parasına
Cevahir;in o kocaman umuduna
Yakışır şu kırmızı araba
Bırakır karısı Neriman;la Cevahir;i dışarda
Girer iflah etmez bir umutla dükkana
Sorar dağ gibi Süleyman
Usta şu vitrindeki nazlı gelin
Şu zalımın ışıltısı
Şu bahtımın kara yıldızı
Şu istanbul ağrısı
Şu Cevahir;in çakmak çakmak gözleri
Şu kirmizi araba kaç para
Bir Süleyman;a bakar adam bir arabaya
Çok para der hemşerim yani çok para
Süleyman cebinde bir gazoz parasi
Yikilmiş bir dag artigi
Bir tufan sonrasi perişanligi
Döner kapiya çikmak için dişari
Oglu Cevahir
Kirmizi arabayla getirecek
Babasini beklemektedir
Nasil olsa babasi ordan
O kirmizi arabayla çikacaktir
Nasil olsa
Kara biyikli dag gibi
Işçi Süleyman babasidir
Yani Cevahir;in gözünde o
Dünyanın en güçlü
Dünyanın en zengin
Dünyanın en büyük adamıdır
Süleyman
Ama Süleyman
Eli boş çıkar dükkandan
Sorar Cevahir hani baba
Hani kırmızı araba
Sorar hesabı bulutlar dağa
Nasıl desin Süleyman
Nasıl desin adam yüreği
Ben onu sana alamadım
Benim ona param yetmedi diye
Başlar ağlamaya Cevahir
Başlar bulutlar ağlamaya
Yanar yerin yedi arzı
Ve güvercinlerin kalbi başlar kanamaya
Ulan istanbul yanar içine Süleyman;ın
Sorar Cevahir
Hani baba hani kırmızı araba
Martıları gösterir Süleyman
Bak ne güzel uçuyor
Cevahir martılar havada
Boş ver kırmızı arabayı
Baksana martılara
Bakmaz martılara Cevahir
Bakar yangın gibi arabaya
Ama bak der Süleyman
Ne güzel uçuyor martılar havada
Cevahir bir çocuktur küçük yüreğinde yer çoktur
Takılır gözü martılara
Gözünden sel olup akan kan rengi yaşlarını siler
Evet der ne güzel uçuyor martılar havada
Ve unutur gider Cevahir kırmızı arabayı
Unutur gider dalar gözleri martılara
Cevahir unutur unutmasına ya
Kara bıyıklı dağ gibi işçi baba Süleyman
Ömrü boyunca unutmaz o kırmızı arabayı
Her gece döşeğine yattığında
Uyumak için gözlerini kapadığında
Demir lokma gibi
Bir kırmızı araba takılır durur kursağına
Bütün ömrü boyunca
işte bu
Kara bıyıklı Süleyman;ın hikayesidir
Ve herkesin bir yerine
Birgün bir Süleyman acısı değmiştir .
