delikanlı abilerin, pislik ve bulaşıkların, maraza çıkarmadan önceki son kelimesidir arkadaşım. hitap söylenir, ya cevap beklenir yahut beklenmeden girişilir. tekme, kafa, yumruk, artık allah ne verdiyse.
-beyefendi arabayı buradan çeker misiniz lütfen? dükkanın önünü kapatıyor.
-10 dk işim var, çok kalmıcam abi.
-bak güzel kardeşim şimdi nakliye arabası gelecek seni mi arıcaz.(sen'li konuşma başladı)
-beklesin iki dakka ne olacak.
-arkadaşım tepe mi attırma adam gibi uyarıyoruz.
-adamsan sabırlı ol biraz.
-baba, bana bak, doğru konuş, adamlığı senden mi öğreneceğiz.
-bilmiyorsan öğreneceksin.
-ulan çek arabanı
-çekmiyorum var mı lan.
sonrasında söze hacet yoktur, yumrukalr konuşur.
velhasılı tartışlan ortamın ve konunun vehametine göre, beyefendi, güzel kardeşim, arkadaşım, baba, ulan, pzmnk e kadar giden zincirleme hitapların ortalarında bir yerlerde söylenir.
