her adımda bir umut diyerek atılan bu yolun, gün gelirde kaşığının kırılacağı hesap bile edilemez. ölüme kadar deyipte, her gün ölümü tadarsın. yüreğini açarsın sokar elini yoklar önce güzelce daha ilerisine ulaşmak için, işin aslının yüreğinin tahtına oturmak olmadığını anlarsın herşey bitmeye yüz tuttuğunda. şapşal aşık modunda o da beni seviyor sanırsın, onun hayatı bana, benim hayatım ona endenksli düşünceleri mutluluğunun çemberinde insana hayatının en büyük zevkini yaşatır. kadınım dersin. kendinden üstün kılarsın. öyle kör ve gözün karadır ki onun için ailene bile yalan söylersin. yolun sonu ölüm olsa tereddütsüz gidersin akabinde başına gelebilecek tüm olumsuzluklara rağmen pişmanlık duymayacağına eminsindir bu aşırı sevgi çok gelmeye başlar. kendinden ödün verirsin. "hayatta buna tahammülüm yok" deyip sevgilinin yaptığını görünce bişey diyemezsin. çünkü sen aşıksın. gururunu dinlemezsin. ama gün gelir sokaktaki köpek kadar değerinin olmadığını sana hissettirir sen hala delicesine, tutkulu bir aşkla ona bağlıyken. ve anlarsın ki artık geri dönüşü olmayan, ummanlarda kaybolup, karanlığa sığındığın zamana girmişsindir. işte o aşkın tükendiği andır.
