zamansız çarpıştı iki öz, gözlerinin öncülüğünde, kısık sesli sözlerinin sözcülüğünde.
biri saçlarının kokusuyla nam salmıştı diğeri de birkaç sarhoş dizesiyle henüz
hiç bir halt salamamıştı.hemen parlayan, çabucak gaza gelen , coşan, coşturan neden sonra durulan ve ıs'ını kaybeden bir kara'kterdi...neyse onu boşverdim..as'ıl mühim olan diğeri..es'as kız..hani şu saçlarının kokusuyla nam salan..evet o..
biraz sakin birçok duru birçok masum birçok gamzeli birçok gülüşlü..çok'tu,,oğlanın gözünde..sanki dünyada baska bir şey başka kimse yoktu..
esas oğlan ve esas kız amansız bir paslılığın bir adım ötesinde, amansız bir hastalığa düş'eyazıyorlardı ellerinde eller, dillerinde kelam..amansız hastalık nöbette, can atarak bekliyordu, iki gencin kanına girmek için...
sonra?.sonrası karanlık...zamansız çarpışmıştı iki öz, gözlerinin öncülüğünde, kısık sesli sözlerinin sözcülüğünde..
susuşarak bakıştılar..bakışarak susuştular..."aldırmamız lazım" dedi esas kız..
"hazır değilim...."
oğlan "yine mi" dedi, "yine mi adın her ne ise yaradan'ım?"..anlamsız anlamsız gülmeye başladı.
saçmaladı..saçmaladıkça güldü..güldükçe içinde bir şeyler öldü..
"peki, tamam bitiriyoruz bu işi..."
saçlarının kokusuyla nam salmış esas kız sedyeye uzandı..gömleğinin düğmelerini yırtıp attı.."emin misin kızım aldırmak istediğine?" sordu doktor son kez.. "gercekten aldırmak istiyor musun?"
"al içimden" dedi kız,, "al, bir an önce.."
ve doktor, neşteri kalbe vurdu...bir aşkı kürtaj etti..bir aşkı söküp attı..kan akmadı..
saçmalamaktan yorulmuş esas oğlan bir köşeye tünedi, cigarasını yaktı..
operasyon biterken kıza son kez bir şiir okudu..kimseler duymadı..
bir aşk kürtaj edildi.
