kendi büyüdüğünüzü anlamazsınız ama bir ağacın büyüdüğünü anlamak bambaşkadır. bir çocuk gibi o büyür, siz yaşlanırsınız, o gençleşir siz yaşlanırsınız. sonunda o kocaman bir ağaç olur siz yaşlı bir adam. siz ölürsünüz ve o ağaç kalır. buna rağmen onu büyütmek doğadaki en güzel şeylerden biridir.
bir gün siz yaşlı olunca o genç olunca elinizde bir nazım hikmet kitabı çökersiniz gölgesine. güzeldir be. büyütün onları, sevin onları.
yaşlandığınızı gösterir. ve içten içe bir sevgi beslersiniz o ağaca evladınız gibidir deyim yerindeyse ellerinizde büyümüştür o. bir yaprağı sararınca bile içinizi bir hüzün kaplar. eğer ağacınız meyve ağacı ise onun meyvelerini yemek başka bir haz verir insana, velhasıl kelam herkesin bir ağacı olmalıdır kendi elleriyle diktiği ve ilgilendiği.
Her insanın en az bir kere tanık olması gerekir. Elde beslenme çantası okula giderken şimdi altında sırtımı yaslayıp gölgede kitap okuyorum. Zaman çabuk geçiyor.
