Her şey konuşulur.
Bazen sevgilimizden bahsederiz, bazen şarkılardan, bazen derslerden. Ayda yılda bir dinden konu açılır. Uzatmadan kapatırız. Namaz kılıyorsam saygı gösterip bekler, beni misafirliğe çağırıcaksa bira tenekelerini atar evini temizler. Birbirimizi çok severiz.
O bana bir müslümanın göstermediği saygıyı gösteriyor. Başörtüye, ezana sövüp sövmüyor en azından. Kaç müslüman gördüm ben kendi dininin emrettiği başörtüye küfür eden.
Ateist, müslüman, hristiyan ne fark ederki bir arkadaş için.
Edit: imla
her şeyi konuşabilir. buna inançları da dahildir. sonuçta konuştuğumuz, sohbet ettiğimiz tüm insanlar bizimle aynı fikirleri taşımıyor. mesele de buna rağmen konuşabilecek şeyler bulabilmekte. hiçbir şey bulamazsan insan olmaktan, olabilmekten konuşursun.
keyiflidir. okuldaki en samimi arkadaşlarımın din kültürü dersi öğretmenleri olmaları yeterli bir destektir sanırım iddiama destek için. gerçi arada çaktırmadan benim adıma üzüldüklerini filan hissediyorum ya, o kadarına da göz yumuyoruz artık.
Merak ettiğim şeylerin başında gelen sorudur. Şu ana kadar böyle bir şeye rastlamadım. Ama merak ediyorum konuşulacak konuları. Yani ne konuşulursa konuşulsun işin ucu bi yerden dokunacaktır inançlara. Sonrası da düşünceyi krşıdakine kabul ettirme çabaları ve kavga olacaktır. Tabi burda dinle alakası olmayan bir müslümandan bahsetmiyorum.
