söz konusu olmayan bir durumdur. çünkü ateizm kulaktan kulağa yayılmaz, savaş ile yayılmaz, para ile yayılmaz. yani ateizm sistemli bir şekilde yayılmaz. bir insan düşünebiliyorsa, sonuç çıkarabiliyorsa ateist olur. bu kadar. ateistler bir araya gelip sohbet falan etmezler, bir insan sırf ateist diye diğer bir ateisti işe aldırmaz. yani ateizmi diğer bütün çürük değerlerden ayrı tutmak lazım, çünkü yapı olarak hiç bir şeyle kıyaslanamaz.
ateist insan olmadığını varsaydığı bir şeyden nefret etmez ve inançsızlık saçmaya da çalışmaz. ateist insan ruhsal olarak aç kaldığını ve bu yüzden inanamadığına da üzülmeye başlar, ahlaki değerlerin bu kadar köreldiği zamanları düşündükçe inanan insanlar için sevinir.*
öncelikle; sigara içmemek nasıl bir alışkanlık değilse ya da pul koleksiyonu yapmamak hobi olarak adlandırılamıyorsa ateist olmak bir inanç değil, düşünce sistemidir.ve tabii doğal olarak onlara inançsızlıklarının sebeplerini soran ya da kendi dinlerini kabul ettirmeye çalışan insanlara düşüncelerini yansıtırlar, üstelik bilginin paylaştıkça çoğalan bir şey olduğunu düşünürsek neden bildiğimizi başkalarından esirgeyelim ki? ayrıca olmadığını düşünürken hatta biliyorken varmış gibi davranmak kadar büyük bir ikiyüzlülük yok, bunu altın tepside fikir olarak sunmak sadece saçma.
