şahsen apartman asansörlerinde şüpheye kapılırım acaba kamera var mı lan diye. asansörde kalmadıkça çok da büyük faaliyetler yaşanılacağını da zannetmem ayrıca.
-cam varsa camda saçlar düzeltilir.
-asansöre girmeden önce karşı cinsten birisi görülmüşse asansörden inilene kadar o kişi hayal edilir.
-asansörden inerken karşılaşılabilecek kişinin karşı cinsten güzel bir bayan olma ihtimaline karşılık hazırlık yapılır.
-ıslık çalınabilir.
-''stop'' veya ''alarm'' düğmesine basma düşüncesi binlerce defa beyinden geçirilir.
-en üste veya en aşağıya inip, tekrar en üste veya en aşağı çıkma planları yapılır.
-asansörün üstündeki tellerin kopup asansörün yere hızla düştüğü hayal edilir.
-bir kaç kez içeride hoplanır ''sağlam mı?'' diye.
-etrafta birileri varsa sus pus olunur.
-eğer karşı cinsten birisi asansördeyse nasıl bir diyalog kursam düşüncesi beyinde dolaşır.
çok kısa bir zaman olduğundan pek bir şey yapılamaz herhalde.
çok olsa burnunu karıştırır aynaya silersin.
sonra da başkasıyla binince aa kim bu terbiyesiz deyip kendi kendini yadırgarsın.
komşu ile karşılaşıp sadece merhabalaşmak* ve ardından inilecek katı göstergeye bakarak sessiz bir şekilde takip etmek* ve kata gelindiğinde de iyi günler/akşamlar diyip inmek. ***
asansörde sadece sevgilinizle siz varsanız öpüşmek, lise çağlarındaysanız okul dönüşü formayı çıkarmaya başlamak, bekarsanız yada evde sizi bekleyen biri yoksa evin anahtarını bulmaya çalışmak ve bunun gibi sayısız günlük işlerdir.
