ortaokulda iken yaşadığım durumdur
ne bir sırdaşım
ne omuzunda ağlayacak
ne onunla saçmalayacak
ne onunla üzülecek
ne onunla sevinecek
ne onunla bahçede tur attığım
bir yakın arkadaşım
hatta bir arkadaşım yoktu
yalnız biriydim
çünkü hepsi salaktı
insanlarla dalga geçmeyi seven eziklerdi çoğu
kalan kısmı ile pek samimi degildim zaten
her zaman saçma nedenlerden dolayı sinir edilenlerdendim
hiç değilse 2-3 yakın arkadaşım vardı ama taşınmak zorunda kaldık onlardan da ayrıldım
günlerce ağladım halen görüşürüm onlarla çocukluğumuzu hatırlar duygulanırız halen
hiç özlemeyeceğim o yıllarımı
hayatımın en saçma salak 2 senesiydi
yani kavgada beraber dalacak bir dost bir kanka her zaman iyidir.
