geçenlerde bilgisayar laboratuarında teneffüste sözlüğe girerken bir öğrencimin nickimi görmesi ve gülmesi. neden gülüyorsun dedim? duvarda yazan adalet yazısına dedi çakal.
Boktan bir durum. Okuyuo okuyup, vayy sen böylemisin ,bumusun vay anasını gibi kelimeler kullanıp sizi buraya göre yargılaması da büyük bir olasılıktır.
yakın arkadaşlarım biliyor. Nickimi bulan da yakın bir arkadaşım zaten ama geri kalanının sözlükte kime ne salladığımı bilmesine gerek olduğunu sanmıyorum. aklıma nasıl gelirse o an canım ne isterse herkese sallıyorum çünkü ve kim uğraşacak onların alınmasıyla.
Yakın arkadaşımsa sorun olmayacak bir durumdur. iki üç tanesi bilebilir. Fazlası bilmesin. Burası benim gizli kalem. Böyle keyfim yerinde. Karanlıktan konuşuyormuş gibi.
Rahatsız edici bir durumdur. Sözlükte yazdığımı bilmez arkadaşlarım. Yazar olduğumu öğrendikleri zaman da kendi ismimi söylemiyorum, her hangi bir troll yazar ismi veriyorum.
Benim en yakın arkadaşım da burada yazar. Burası haricinde birçok sözlüğe ikimizde üyeyiz. Yazarların dedikodularını yapmak ne kadar eğlenceli haberiniz var mı?
edit: kendisi ayaklı tdk olur. mesleki deformasyonlu, yapacak bir şey yok.
kimi sığırların "ben burda da kendim gibiyim", "hiçbir sorun olmaz, zaten yakın arkadaşız" diye zırvaladığı konu.
şöyle yapalım, seviyeyi düşüreyim, anlayacağınız bir örnek vereyim:
3 yıl boyunca tuttuğun bir günlüğü, annene verir misin? ya da baban? dostuna? veyahut eşine?
elbette hayır.
buna dahi evet diyen mahluklar varsa, kendilerine ait özel bir dünyaları şu hayatta hiçbir zaman var olmamış demektir. muhtemelen psikolojik sıkıntıları vardır.
