bir dönem israil'e haddini bildirme, boy ölçüşme yarışına giren türkiye'de belli başlı güçlerin, israil'in iran'a horozlandığı bu günlerde kabuğuna çekilmesi, üç maymunu oynaması, ortalıkta görünmemesi, babayiğitliklerini, kabadayılıklarını, kasımpaşalılıklarını birden bire unutması durumunu hicveden trajikomik bir hatırlatma.
türkiye'den gazze'ye hareket eden iki yardım gemisine 4 kasım 2011 tarihinde israil deniz kuvvetlerince el konularak aşdod limanına çekilmelerine tek söz etmeyerek, barışma niyetini gösteren hükümetin, iç politikada kaldıraç olarak kullandığı ve seçimden sonra gerekli olmadığı için bir kenara attığı sahte çıkışın mazide kaldığını ifade eden sözdür.
--spoiler--
ne güzel günlerdi onlar israil'i akdeniz'de sıkıştırıyorduk. sonra uçaklarımızın elektronik sistemlerini amerika'dan istedik, sırf israil'e bağımlılığımız kalmaması için. politik açıdan gittik filistin'i destekledik, tam da köşeye sıkıştırdık. israil'in işi neredeyse bitti bitiyor, israil gitti gidiyor. o da nesi?
yıkılmak üzere olan israil iran'a saldırma planları yapıyor.
höst! destur! bre deyyus! diyen birileri çıkmıyor. acaba neden diye düşününce sorunun yanıtını buluyoruz.
