kardeşimi getirir aklıma.
Küçükken -tahminen 8-9 yaşlarında- kardeşimle oynarken sinirlenip kavga etmeye başlarız. Birbirimize vururuz, bağırırız, çağırırız. Olaya, acil müdahale ekibi, babam müdahil olur. Babam ikimize de yumruk, tokat, tekmelerle birlikte değişik bir dövüş tekniğini kullanarak bizi bir güzel döver. Ben çekilirim köşeme, başlarım ağlamaya. Ağrıma gitmiştir. Kardeşim, cadı bir şey olduğu için hazmedemez, babamın sessizce kitap okuduğu odaya doğru avazı çıktığı kadar bağırarak, bütün kapıları sertçe açıp kapatarak, tabiri caizse evi inleterek gider. 2-3 dk sonra, benim bulunduğum odanın kapısı açılır. Bu sefer kardeşimin kafasında, koca bir ansiklopedi cildi pat, küt sürekli inmeye başlar. Sinirden kuduran adam, bir ara ansiklopediyi düşürür, ve etrafında gördüğü her nesneyi cephane gibi düşünerekten, kardeşimin kafasında davul çalmaya başlar. Bir de kardeşimi yatağına soktuktan sonra; 'evde dayak' ın ikinci sezonu çekilir. Ve bu olay da böyle biter. Dayak yenmişse, köşene çekileceksin arkadaş.
küçükken babam müzik kutusu almıştı. kapağını açtıkça çok güzel ses çıkartıyordu. çok inatçı olduğum için annem birşey demişti ve ben nedense hayır hayır diye yerlerde sürünmüştüm. sonra annem yine birşeyler yapıp sinir katsayımı arttırınca daha 2 saat bile oynayamadığım müzik kutusunu yere koyup ayaklarımla üstünde tepindim. paramparça olmuştu... sonra çok kızmışlardı bana ama asıl ben bunu nasıl yaptım hiç anlamadım. o günden sonra sinirlerime hakim olamamaya başladım çok sinirlendiğimde ne varsa yıkıp döküyorum bir nevi hırsımı onlardan çıkartıyorum. buda itiraf gibi oldu da neyse.. itiraf bölümüne de yazayım..
bir anlık sinirle yapılan hatalar genelde iz bırakan yaralar oluyor. en bilinenleri cama yumruk ve kafa atmak. sinirini çıkaracak başka bir yer yok mu. cam eylemi hastanede son bulup ve dikiş işlemiyle son bulmaktadır. işi dahada ileriye götüren insanlar da. eşini dövmek veya öldürmekle sona eriyor. atalarımız ne güzel söylemiş keskin sirke küpüne zarardır. kontrolsüz güç güç değildir insan sinirlense bile kendine hakim olmak zorundadır. bazıları da intihar ediyor allah intihar eden insanları asla affetmiyor. ve diyor ki benim verdiğim canı sadece ben geri alırım.
