mustafa sandal'ın en iyi albümü olan golgede aynı adli albümünden özellikle remiksi ile gönülleri alan,klibi de efsane boyutlarına ulaşmış musti parçası...kasedin en iyi parçalarından birisi olmasa bile,klibinde mustafa sandal,007 edasıyla,kötü adamları inceden inceden takip edip de,atraksiyonlu işlere duhul eden ajan tarzı bir amcadır,ki daha bi karizmatik olsun eros ramazotti'nin yan sanayi kaportası olsun diye saçlar da beyaza boyanmıştır,''ağlayan gözlerin,tuzu yok dilimde,kanayan şu yaramın,adı yok bilimde'' diye mustafa sandal,bir yandan çocuğunu nuri alço'nun öküzümsü ebatlardaki katil kılıklı benzerlerinden kaçırıp da bir yandan kıvırtıp,nakaratı diline pelesenk etmişken,''iyi adam'' tandanslı senaryoların tersine olarak klibinde sonunda arkasından kalleşçe mıhlanır.klip o zamanların(90ların sonu)ünlü klip yönetmeni erhan cey-cey tarafından çekilmiştir..
sözleri:
unuturum anla biraz
gel bir anda
alışırım derdime ben
en sonunda
ağlayan gözlerin
tuzu yok dilimde
kanayan şu yaramın
adı yok bilimde
müziği çok güzel bir müslüm gürses şarkısı.
Öyle bir duruşun bakışın varki gönlümü sevdaya
Saldım bir anda gözlerin sözlerin öyle başkaki
Aklımı başımdan aldın bir anda
Mutluluk vaadeden gülüşlerinle sev diye haykıran
işvelerinle tarifi imkansız güzelliğinle
Kalbimin sahibi oldun bir anda
Ölsemde tövbeni bozmam diyordum yıllanmış tövbemi
Bozdum bir anda tek korkum yeniden aşık olmaktı
Korktuğum başıma geldi bir anda
Mutluluk vaadeden gülüşlerinle sev diye haykıran
işvelerinle tarifi imkansız güzelliğinle
Kalbimin sahibi oldun bir anda
ajda pekkan'ın 1982 tarihli sevdim seni aldı albümünde yeralan güzel bir şarkısı. bu şarkı daha sonrasında (1990'da) yaşar plak tarafından sanatçının izni olmaksızın yayınlanan unutulmayanlar adlı albümde de yeralmıştır.
en yakınında olmasını istediğin ve olduğunu sandığın insanın gerçekte ne kadar da uzakta olduğunu anlamak.
bir anda...
tek bir cümleyle...
tek bir bakışla...
ve gözündeki pırıltının kayboluvermesi...
bir anda...
iki versiyonu olan şarkı.
biri eskisi diğeri zaman beklemez albümündeki versiyonu.
hangisi daha güzel diye sorarsanız kesinlikle eskisi.
daha amatördü ama ruhu vardı, yenisi daha profesyonel ama ruhu yok.
zamanında, kasetçaların önünde oturup köpek gibi dinlediğim bir mustafa sandal şarkısı. bağdaş kurup oturuyordum kolonun önünde, elimde üzerinde "7" gibi bir sembol olan kaset kapağıyla birlikte. çok güzel olarak nitelendirdim şimdi bu anımı, bu anımı.(farklı kelimeler) gidenlerden'i bekledim bu şarkıdan sonra. benden büyük kadınlara olan hislerimi kendime bu şarkıyla anlatmışım yine zamanında. tak-çıkar, tak-çıkar... bir "a" yüzü, bir "b"... iyi eskittiydim. remix diye bir nanesi yapılıp klibiyle yayınlanması da epey dumurdu. i am the bombacı vardı sonra...
