italya nın güneyinde yer alan ve mafya nın anavatanı olarak kabul edilen sicilya adasından güneş battıktan sonra yapılan aramadır. bazı zamanlar olur, insanın telefonu haftalarca çalmaz, kimse arayıp sormaz insan kendini ezilmiş izmarit gibi hisseder. bu bazenler, bazı zamanlar da aksi yönde cereyan eder. öyle ki insanın gezip görmek istediği yerden aranmasını anlatması zor bir şey, telefondaki ses andrea bocelli nin melodram şarkısından daha fazla melodram yükler geçer. ''şuanda catania dayım, kızlar çok çirkin, dakkası 2 tl yazıyor konuşmanın, palermo forması alacağım sana.'' diyip son durumu özetleyen erkek kardeşin havası kıskanılmayacak gibi değildir. sanki telefonun diğer ucundaki kişi the godfather in vito carleone si gibi gelir. mario puzzo nun sicilyasından aranmak hem kıskandırır, hem mutlu eder. ikisinin arasında bir duygu ama bayağı uzun metrajlı.
