Bir sınırlandırma olarak gelir bana daima. Ne diye kendisini yalnızca tek bir akım ile sınırlandırır ki insan? Ne diye o sınırın içine sokar kendisini?
Ben hem hiçbir şeyim, hem de her şeyim. Hal böyle iken neden yalnızca bir şeyin sınırına sokayım kendimi? Komünizm, sosyalizm, realizm, idealizm, marksizm, feminizm, romantizm, modernizm, postmodernizm, , egzistansiyalizm, fütürizm, rasyonalizm, pozitivizm ve daha onlarca akım. Ben hem bunların hepsini içimde taşırım, ama bunların hiçbiri değilim de aynı zamanda.
