uzun sure akıl hastanesinde yatmak durumunda kalmış hastaların yeteneklerini (şiir, resim, yazı olarak) gözler önüne sererken, 60 lardan günümüze akıl hastanesindeki hastalara uygulanan politikaları irdeleyen, kitabı okuyanda acaba normal nedir, neye ve kime gore normaldir sorgulamasını yaptırtan, burdaki bunca yetenekli hastanın içinde bulunduğu şartların ağırlığına rağmen yaşama bir şekilde tutunuşlarına kadar tam bir içsel özeleştiri ve ötekileştirilenlerin ne kadar bizden olduğunun farkına vardıran bir uyanış kitabı.
şahsi fikrim sadece psikoloji ile ilgilenenlerin değil, ne kadar normal hatta super olduğunu düşünenler başta olmak üzere herkesin bu kitabı okuması gerektiği. yok saydıklarımızı tüm gerçekliği ile yüzümüze vuran satırlarda kimsenin hiçbir konuda garantisi olmadığı gibi akıl sağlığı konusunda da garantimizin olmadığını görmek kitabı okuyan açısından en büyük ders aslında.
