ilk gün :
bugün uyandığımda karşılaştığım sahne beni yan yatan balık gibi hissettirdi sevgili günlük. suyum bulanıktı. açtım ve çok sinirliydim. üstüne bir de sahibimin bir kediyle üzerime üzerime geliyor olduğunu görmek bütün yüzgeçlerimi,pullarımı vs. diken diken etti. sonra anladım tabi.. sadece eğitmeye çalışıyormuş. ama ben nerden bileyim.
ikinci gün :
bugün beni balkona koydular. üstü açık evimde çok mutluyum. bazen martılar vs geliyor biraz tırsıyorum ama gidiyorlar sonra.
bir hafta sonra :
çok sıkılıyorum günlük. ne zaman bi sevgilim olucak?
2 hafta sonra :
bugün taş gibi bir hatunu clopp! diye atıverdiler evime. yani ben uğraşmadım eve atmakla falan. ulan ne şanslı köftehorum hehehe.. yalnız havalı lan hatun. alırım havasını adamın..
3 hafta :
yirim lan seni ben. dedim kuyruğunu sallaya sallaya taşın arkasına gitti. ulan yerim diyorum hatunun yaptığına bak. başkası olsa çoktan torun torba sahibi olmuştu .
bir ay sonra :
başlarım lan bu kadın milletine de ha. bokumu yer oldum. bu ne biçim iş lan!
güncem;
inanma sen benim gibi olmayanların konuşmalarına. o kadar imreniyorlar sözde, ekmek elden su gölden diyorlar utanmadan. halbuki esirim burda, mapusum da kimse bilmiyor. eğleniyor herkes benle.
bir kaç saniye sonra belki aynı satırları yine yazacağım bembeyaz sayfana. sen de hor görme beni.
şu anlık bu kadar...
bugün yine kendime sorular sordum, insan olsam filozof olurmuşum kesin.
balıklar su içer mi ?
balıklar akvaryuma işer mi sıçar mı ?
ama ben bunları soruyorum, yapıyomuyum yapmıyomuyum hatırlamıyorum tam hatırladım derken neyi hatırladığımı unutuyorum.
neyi unuttuğumu bile unuturken ne diyodum ben.
sabah uyanınca yem yedik. bol bol yüzdük. akşam olunca yine yem yiyip dışkıladık. acaba sahibimiz bizi ne zaman gezmeye götürecek, türünden bir açılış tümcesinin altına her gün denden konularak oluştırulan dramatik günlük.
