bir ailenin çocuğuna yapabileceği en büyük kötülüğün ilk ve en tesirli basamağı, kötü örnek sergilemektir. her akşam eve sarhoş dönen ve kazandığı paraları meyhaneci ile paylaşan bir baba, çocuğuna ahlâkî nutuklar çekse de, etkili olmayacaktır!..
küçümsemek.
fikirlerine değer vermemek.
evlenmesi için baskı yapmak.
annenin temizlik ve yemek yapmaktan yakınması.
babanın ise para kazanmaktan bıktım demesi.
kısacası hep yakınmaları.
ilerde cocugum oldugunda beni yemek yaparken temizlik yaparken asla görmicek.
ya da işten geldiğimde asla sizin için çalışıyorum demicem.
madem öyle verin beni bakımevine kurtulun...
Bir hayalin içinde yaşatmak. "yakışıklı oğlum, kızların canını yakacak, prenses kızım, dünyalar güzeli" vesairelerle çocuğu poh pohlayıp şımartmak. Ona Elinizdeki imkanlardan fazlasını yaşatmak, hayal kırıklığı oluşturmak. Arkadaşlarının kabul etmeyeceği şımarık, çok bilmiş, ukala bir karakter sahibi olmasına sebep olmak.
Ona hiçbir hayali yaşatmamak. Aile toplantılarında konuşmasına, fikir beyan etmesine müsaade etmemek, pasif olmasına sebep olmak. Haksızlık karşısında sesini çıkaramayan ezik bir birey yaratmak.
ikisi arasındaki dengeyi tutturabilmek gerek. Kişilik faktörü elbette vardır ancak örnek olarak çocuğu kişisel yönden beslemek önemlidir.
-ilgi göstermemek( hani şu telefonu eline verip susturuyorusunuz ya ne yazıktır o çocuğa)
-yaptığı herşeyi eleştirmek
-sevgisizlik
-dayak
-istismar
-güvensizlik ( bırakıp giderim seni burda. Ne dahisiniz!!!)
-karşılaştırmak (her çocuk özeldir).
Hamiş: ebeveyn olabilir miyim sorusunu "evet" diyemeyen çiftlerin çocuk sahibi olması zaten ailenin çocuğa yapabileceği en büyük kötülüktür. Korunun.
