çok depresif bir durumdur. insanın psikolojisini geçtim geleceğini de kötü etkiler.bu yüzden derler ki :
Bir insana gerektiğinden fazla değer verirsen ya pişman olursun ya da kendini mahvedersin.
mahvetmek ne kelime. oy anam oy. kalbi alir milyon parcaya boler, ic organlarına yer degistirtir, gozleri aglamaktan balik gozune dondurur. mutluyken hayat guzel kuşlar uçuyor kafasi, mutsuzken seni kimler aldi kimler öpüyor seni kafasi yasatir.
Aslında başlı başına bir küçük kıyamettir. En nihayetinde insanın bir hayatı var bunun uzun yıllarını dolu dolu yasayip sonunda saçma sebeplerle o insanın geri alamayacagi yillari elinden almak nerden baksan zalimliğin dik alasıdır.
Bu vebalin altına girenler elbet bir gün kırdığı kalbin, gasp ettiği hayatın diyetini misliyle öder.
Normal aşk ise senin için ölmedi felan ise ya da tabi deli özel değilse öyle hayat felan mahvetmeyecek durumdur. Eğer normal aşkta sorun oluyorsa sebebi sizin yalnız, asosyal, fazla ilgi görmeyen biri olmanızdır.
eder. ne kadar seversen sev deliler gibi. ne olursa olsun sonunda bi problem çıkmayacağının garantisi yok. çiftin arasında sorun olmasa bile aile çevre biyerden sorun çıkabilir. o durumda da ne kadar çok sevdiysen acı da o kadar büyük oluyor. yaşanılan bunalımlar falan hayat çekilmez olur.
edit: bağlanma demekle de olmuyor tabi herkes en azından ilk aşkına deli gibi bağlanır. ne kadar bağlanırsak aşkın hakkını o kadar vereceğimizi düşünüyoruz galiba. tabi acı son er ya da geç gelince yaşanılan acı ve tecrübe paha biçilemez.