örn: istanbul gibi bir şehir.
hergün küfür ettiğim-lanet okuduğum-nefret dolu olduğum şehir.
insanı-trafiği-yolu-kaldırımı ile bana adeta batan şehir.
yaşamaya çalıştığım dahası mecbur olduğum şehir. birgün bu şehirden gidersem il sınırına geldiğim an arabadan inip son defa tüküreceğim. ayakkabılarımı-elbiselerimi çıkarıp arabaya binip gideceğim.
istanbulu düşündükçe mutlu olduğum tek an tuvalette olduğum zaman. çünkü, o an içine sıçıyorum da ondan.
saplanıp kalmak anlamına gelirki çoğu zaman gidecek bi şehirde bulamamak anlamınada gelir. yaşanılan şehirde muhtemelen çok güzel anılar birikmiş hatta patlama yapma derecesine gelmiştir.
o şehirde seni bağlayan bir şeylerin olmasından ileri gelmektedir. düşünün bir kere anneniz, babanız, kardeşiniz o şehirde haydi geçtim hepsini sevgiliniz orada belki de. belki de o şehri bir bütün olarak seviyorsunuzdur hatıraları vardır. ama bir şehri sizin için değerli kılan insanlarıdır. eğer bir şehirde sevdiklerinizin tümünü kaybederseniz o şehire lanet edersiniz.
