benim bi babaannem var. allah ömrünü uzun etsin çok huysuz kadındır. zor kadındır. arabayla yolculuk edeceksin misal, uzun süre yolculuk edeceksin, öne kesinlikle o oturur. arabada sadece onun istediği şarkılar çalar. yol boyunca şoför mevkiindeki kişiye "hadi şu şarkıyı bir daha çal. bir daha çal. bunu değiştir. bu radyo kanalını beğenmedim. değiştir" tarzında komut verir ve yeri gelir aynı şarkıyı 20 kere üst üste dinleriz. öyle bir kadındır.
bir gün 3 saatlik bir yola çıktık babaannemle. dj yine kendisi. arabada "yollar çamur, kurusun da gidelim" den "anam anam garibem" e, "sevemedim kara gözlüm" den "kahverengi gözlerin" e kadar geniş bir skalayla yolu yarıladık.
ne oldu nasıl denk geldi tam hatırlamıyorum bu şarkı denk düştü arabaya. bin dereden su getirsem arınamazsın. şöyle bir dinledi babaannem. "hele bi daha çalın bakiim" dedi. beğendi. 25 yılda ilk kez piyasaya yeni çıkan bir şarkıyı beğendiğine rastlamıştım babaannemin.
beğendi ve yolun geri kalanında paso bunu dinledik. net hatırlıyorum.
işte sanat budur. başarı budur. anlatabiliyor muyum? yok.. ama budur. bu olabilmektir. olmaya çalışmaktır en azından.
yıldız tilbe'nin oynak şarkılarındandır. melih gökçek'in bu şarkıyı dinleyip suyu kesme kararı aldığı iddia edilir. akabinde ankara arınamayıp kokuşmuştur.
