garip bir utanma duygusu.
100 gramlık çekirdek içini, koca bim poşetinde taşırsan sadece acıyarak değil gülerek de bakarlar.
örneğin ben bim den buono çikolata aldığımda çeketimin iç cebinde taşırım.
bir tavsiye.
avrupanın en büyük perakende markası biliyorsunuz değil mi gençler? hani bugün bim kapıları kapattık derse, ülke kapanır. çok ciddiyim. bu işler mesleğim. zamanında biri bunu salladı inanmadık dersiniz.
ülke kapanırı götünden anlayan çıkabilir. maksadım iş potansiyeli ve hacmi geniştir. büyük kayıptır o manada.
24 lü kağıt havlu ile yürürken gelen utanma duygusu yanında hiçbir şeydir. çok hesaplı oluyor öyle ancak marketten eve getirmesi hem dert hem millet bakıyor "bu ne la" der gibi..
Lan dünyanın en saçma duygusunu yaşamışsın metro market bile bim kadar ucuz değil toptan fiyatına satış yapmalarına rağmen.
Ben öğrenciye iyi gelen herşeye tavım, benim kıstasım bu. Ve bim gerçekten bir tutku benim için, 100 liralık alışveriş yapıp bir ay boyunca kullandım? Hangi soktumun marketi bu kadar ucuz? Hep kazıklama derdinde hepsi oçları. Ama bu durumu anneme anlatamıyorum kadın sevmiyor sevdiremedim.
Bim, seviliyorsun bebeğim. Közlenmiş kırmızı biber konserven rakımın iki mezesinden biri.
Gelmeyen utanma duygusudur. Biz genel olarak ilk fiyatı değerlendiren insanlarız ve bim bu konuda çok uygun. Fiyatı uygun görürsek içeriğe bakarız. O da tamam ise "lazım mı? değil mi?" Diye düşünürüz ki; lazım olmasa bile fiyat uygun diye çok gereksiz ürünler de almışlığım olmuştur, uf kabul.
yok öyle bir duygu. her türlü alet/edevat, ıvır/zıvır, abur/cubur'u bulabildiğim bir marketten ne diye utanacak mışız? aynı ürünleri daha ucuza alıp para artırmak kar yapmak utanılacak birşey mi diye düşünüyorum.. bence aksi daha salakça bir davranış olacağından asıl utanılacak şey bim'e gitmemek diye de bir karşı tez sunuyorum. gördüm ve artırıyorum...
