sadece bana mı oluyor hissi örnek vermek isterim arkadaşlar. sene 2008 bulunduğumuz semte ilk defa bir bim açılıyor. neyse tabi daha önceden farklı semtlerde gördüğümüzden yabancı değildik aslında bizim içinde iyi oldu. markasız ürünler yerine kola, yoğurt yumurta vb ürünleri iyi oluyor. neyse efendim bizim de güzel mi güzel bir bakkalımız vardı apo abi. bize dal sigara satar, veresiye yapar, adam acıktığımızda ekmek arası bile yapıyordu lan. duygulandım bak gene. neyse konu dağılmadan. bu bim açıldıktan sonra ben 1 yıl kadar hiç gitmedim hep apodan alacağımı alır, arada hal hatır sormak için yanına giderdim. günlerden bir gün annem bana git bimden un al dedi. bende koştum bu aponun yanına,
+ abi un var mı ?
- ooooo adam hoşgeldin dur bir bakayım.
- aa kalmamış ya.
+ yapma bee ee nere gitcem ben şimdi.
- dur arayım getirsinler, öğlene doğru alırsın.
+ tamam abi.
neyse ben geri eve döndüm anneme anlattım. dedim böyle böyle ben apoya gittim yokmuş öğlene gelir dedi. annem de öğlene misafirlerin geleceğini hemen almam gerektiğini anlattı. ben geri apoya giderken, şeytan aklıma girdi. gizlice bim e girdim. lan bim ile apo çaprazlar. apo camdan kafasını uzatsa bim in girişini görüyor. neyse efendim binden unu aldım tam çıkacaktım. apo 2 çocuğa dondurma dolabından dondurma veriyordu. bir an göz göze geldik. poşeti yere atamadım. biraz bakıştık. aponun sanırım gözleri yaşardı çünkü eliyle gözlerini sildi. yada sabah olduğundan çapak kalmış da olabilir emin değilim. sonra olay yerinden uzaklaştım. apo o günden sonra bana dal sigara satmadı. veresiye de yapmadı. ah apo ah. neyse 2 yıl sonra taşındık şimdi istanbul'dayım. trip atmasınlar diye hiç bir bakkal ile aramı iyi tutmuyorum.
işler neden eskisi gibi değil, neden artık kimse bizden alışveriş yapmıyor, veresiye kitabı eskiden her ay yenilenirken neden şimdi hala boş ve öylece bana bakıyor her gün diye iç geçiren esnaf.
