bim'in giriş kapısındaki ''köpekler giremez'' ibaresi göze çarpar. kapıyı açamadığım zaman gözüme ilişen ve içten içe ''yoksa köpek miyim lan'' diye beni sayıklattıran bu ibareye teessüf ederim.
bi kapı görürsün kolay açarsın , kolay alışırsın, kazık yersin , vazgeçemezsin.
bimi görürsün, kapıyı açmaya üç küşü gidersin, üç kişiyi tek kişilik masrafla doyurursun, karnın doyar, alay edersin...
bazıları çift katlıdır. yani bir kapıyı açar, küçük kabin gibi bir şeye girip, bir kapı daha açarsın. zaten o ikinci kapıyı açış esnasında arkadaki kapı tarafından bir darbe alıp, şaşırır bir de öndeki kapıdan darbe alırsın sonuç hastane. tamam biraz abarttım ama gerçekten bazıları tasarım hatası.
anneleri ile bime giden ufak çocukların önden gidip kapıyı açma çabalarının açamayıp göt olma sonucuna ulaştıran birkaç yüz kilo olduğunu düşündüğüm kapılardır. ben de ne zaman bime gidecek olsam korkuyorum sırf bu yüzden olmasada etkisinin olduğunu düşünüyorum spor salonuna yazılmamda bu ağır kapıların. Bench press te ağırlığı her artırdığımda bu kapıları zorlanmadan açmaya bir adım daha yaklaştığımı hissediyor ve mutlu oluyorum. Üçgen bir vücudum olunca bu kapıları tek parmağımla bile açacağım yaptığım bu karizma ile bimdeki bütün kasiyerleri kendime hasta edeceğim vallah billah.
