meiji döneminde japon usta nan-in, zen incelemeleri yapmaya gelen bir üniversite profesörünü karşılar. nan-in, konuğuna çay sunar. profesörün fincanını doldurur, ama durmaz. çayı fincana döker de döker. konuk profesör taşan çaylara bakadurmaktadır. bir süre sonra, kendini tutamayıp, boşalır: taştı! artık almaz ki!.
bu fincan gibi der nan-in, sen de kendi düşüncelerin, kurgularınla dolusun. önce fincanını boşaltmazsan, sana zeni nasıl gösterebilirim ki
nasrettin hoca bir gün; Çıkmış kürsüye, "Ey ahali, bugün size ne diyeceğimi biliyor musunuz?" diye sormuş... ahali, "Bilmiyoruz" deyince, "E siz bilmeyince, ben size ne diyeyim ki?" diyerek, çekip gitmiş... Ertesi gün aynı kürsüye çıkmış, "Ey ahali, bugün size ne diyeceğimi biliyor musunuz?" diye sormuş; ahali, "Biliyoruz" deyince, "E madem biliyorsunuz, benim söylememe ne lüzum var ? " diyerek, yürümüş gitmiş... Daha ertesi gün, gene aynı kürsüye çıkmış, gene aynı soruyu sormuş, bu sefer ahalinin yarısı "Biliyoruz" yarısı " Bilmiyoruz" deyince de, " oh ne âlâ " demiş... "Bilenler bilmeyenlere anlatsın o zaman! "
bilmek iyi midir kötü müdür, bildikçe canımız yanıyor, neden, sorularına bir bilge kişinin verdiği cevabı paylaşmak istiyorum sizlerle;
Dağın zirvesine çıktıkça oksijen artar fakat nefes almak güçleşir. yine de başkadır o güç nefesin, acıtan nefesin tadı. farkındalığınız arttıkça gördüklerinizden, duyduklarınızdan, kokladıklarınızdan, dokunduklarınızdan aldığınız tad da değişecek, genişleyecek, daha derine nüfuz edecektir...
bilmek her şeyden önce bilmek istemeyi gerektirir. eğer kişi en baştan bilmek istemiyorsa gözüne saplanmış şeyleri bile bilmezden gelebilir. mesela aşktır, bilmenin önündeki en büyük engel. aşıkken insan, kör, sağır, aptal ve de dilsiz olur ya bilmek istemez gerçekleri maşukla ilgili. sonra ne mi olur aşık çok fena düşer, yine yeniden tuzla buz olur ve yeniden iyileşmeyi beklemeye başlar.
nedir o zaman? bilmek önemlidir, hayalkırıklığının en birincil nedeni bilmezden gelmektir.***
bilmek guzel mi ? insan olgunlasmadan once uzun zaman gelecegi surekli bir bahardan, mutlu surprizlerden, huzur ve aydinliktan ibaret sanar. acilar, kederler, kayiplar, buyuk olumsuzluklar icerebilecegini aklina getirmez, getirmek istemez. bilmemek sanmaktir. bilmemek degil ogrenmemek guzeldir bunlari...sanmaya devam..
sözlerimin anlamı beni ürkütüyor
böylesine hazırlıklı değilim daha.
bilmek. bu da ürkütüyor. gene de biliyorum:
kapanmaz yağmurun açtığı yaralar çocuklarda **
hakikatini kavramak. insanda pek çok farklı latife olduğundan bilmek hakikati farklı merbebelerde değişik manalar ifade eder. aklın bilmesi, kalbin bilmesi, ruhun bilmesi. mesela ölüm hakikatini herkes bilir. ama bu bilgi akılda olduğu zaman farklı, kalbte olduğunda farklı, ruhta olduğunda farklıdır.
