kendini bilen râbbini bilir, râbbini bilen mümin olur anlamındaki tasavvufi deyiş. "kişi kendi anatomisini ve varlık nedenini üzerinde düşündükçe bunların bir tesadüf olamayacağı duygusunu bahşedilmiş akıl ile bulabilir. rabbini kendini bilerek bulan kişi aynı aklı kullanarak istenilen kulluk mertebesine ulaşır" şeklinde düşünülür. örnek olarak da hz.ibrahim'in rabbini arayışı ve bu tefekkürü örnek verilir.
