herkesin kendi yaşadıklarından; birşeyler bulabileceği dizeler. sevip de sevilmemenin; ne demek olduğunu yalnız yaşayanın bildiği bu kadar güzel anlatılır işte...
eline sağlık "cemal süreya"
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
insanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
tek yanli ask kisiyi nasil aptallastiriyor
nasil unutmusum senin bir baskasini sevdigini
cocukca ve seni uzen girisimlerim oldu;
bagisla bir daha tekrarlanmaz hicbiri
raslasmamak icin elimden geleni yaparim
bu boyle pek de kolay degil gerci...
alisirim seni yalniz duslerde oksamaya;
bunun verdigi mutluluk da az degil ki
cikar giderim bu kentten daha olmazsa,
sensizligin bir adi olur, bir anlami olur belki
inan belli etmem, seni hic rahatsiz etmem,
son istegimi de soyleyebilirim simdi:
bir geceyarisi yaziyorum bu mektubu;
yalvaririm onu okuma carsamba* gunleri.
''şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya, yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki, anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği'' der üstad ve içeride bir acı, boğazda bir yumru zuhur eder. gözler ahuzar. velhasıl karşılıksız aşka düşmeyenin bile bu derde düşesi gelir.
şairle aynı durumdaki bünyeyi duvardan duvara çarpan bir anlatıma sahip olan, ahenkle bir araya gelen cümlelerin insanı nasıl kendinden alıp uzaklara götürebildiğinin ispatı olan şiir.
onlarca kez yazılmış olduğundan sadece en vurucu kısmını yazacağım.
--spoiler--
tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini
--spoiler--
"uyandim uyandim, hep seni dusundum
yalniz seni, yanliz senin gozlerini
sen bayan nihayet, sen olumum kalimim
ben artik adam olmam bu derde duseli
simdilerde bir kopek gibi kosuyorum ordan oraya
yoksa gururlu bir kisiyim aslinda, inan ki "
tam şu kısımda beni benden alan şiir.
"senden başka bir şey düşünemedim ki ben zaten. en mutlu anımda bile gözlerimdeki hüznün sebebi sensin. keşke bir an için bile olsa çıksan aklımdan. mutlu olmayı unuttum ben senle. artık adam olmam bu derde düşeli." dedik ve hayatımızı siktik. boşa geçen yıllar, heba edilen zaman, kırılan bir kalp ve amaçsız bir adam kaldı geriye.
ve daha sonra
"cikar giderim bu kentten daha olmazsa,
sensizligin bir adi olur, bir anlami olur belki"
dedik ve siktir olup gittik, herşeyi geride bıraktık.
