duyduğumda yahya kemal' in sessiz gemi şiirini hatırlatan şarkıdır.
artik demir almak gunu gelmisse zamandan
mechule giden bir gemi kalkar bu limandan.
hic yolcusu yokmus gibi sessizce alir yol;
sallanmaz o kalkista ne mendil, ne de bir kol.
rihtimda kalanlar bu seyahetten elemli,
gunlerce siyah ufka bakar gozleri nemli,
bicare gonuller! ne giden son gemidir bu!
hicranli hayatin ne de son matemidir bu.
dunyada sevilmis ve seven nafile bekler;
bilinmez ki giden sevgililer donmeyecekler.
bir cok gidenin her biri memnun ki yerinden,
bir cok seneler gecti; donen yok seferinden.
yalnız ikisinin arasında bir fark var. yahya kemal'in gidenleri gider ve yerine asla bir başkası gelemez. her biri kendine hastır. badem'de ise gidenin özlemi sadece yerine başkası gelene kadardır. aslında insanoğlunun yapısını doğru şekilde yansıtmıştır badem. lakin insan yüreği gerçeği görse de yahya kemal'e inanmaya devam etmek istiyor.
badem'in son albumunden "sensiz kalacak bu sehir" adlı sarkisinin giris sozleri; bu sozler oyle duygusal oyle ice dokunur bir tınıyla vuruyor ki yurege, dolup tasmis yuregin bir anda bosalmasi kacinilmaz olacaktir, uzak durulmasi tavsiye olunur. *
"biliyorum bir gun bir gemi gelecek bu sensiz limana,
ama o gelene dek sensiz kalacak bu sehir.."
