bazen seçtiğim yaşam çeşididir. insanların bayık ve boş muhabbetlerine gelemiyorum.
bu yolların hali ne geyiği mesela. veya senin araba kaç basıyor, benimki bilmem kaç basıyor. kısacası hiç bir anlam ifade etmeyen boş geyiklere gelemiyorum, çevremde bunlar olunca susmayı tercih ediyorum.
insanlardan uzaklaşmak için çok km cinsinden uzaklaşmak gereksizdir. Şahsen çoğu kez insanlarla dolu bir yerde o kadar kopuyorum ki çevreden ancak birilerinin beni dürtmesiyle ortama dönebiliyorum. Bazen kendimi aptal gibi hissediyorum bazense etrafımdakileri. Asıl bilinçli asosyallik insanlardan zihnini kaçırmaktır.
sosyal alemlerde takılarak kendini sosyal sanan ama aslında asosyalliğin dibine vurmuş insanların yaptığı saçmalık.
onların dışarda hiç arkadaşları yokken sosyal alem de binlerce vardır.
kimseye minnet etmeden, derdini tasasının dinlemeden süper şekilde hayatına bakmaktır. yok ayşe sevgilisinden ayrıldı, yok mehmet borç istiyor derdi yok. yalnızlık gibisi hele hiç yok.
bireyin içinde bulunduğu topluluktan tiksinmesi sonucu kendisini soyutlamasıdır. zamanla bağımlılık yapar. evinden başka yerde rahat edemez. çok çok yakın dostunun evinde dahi.
pek çok sözlük yazarını peçnesine alan travmatik durumdur. "sıcak abi dışarı gidemiyorum, oturuyorum evde açıyorum klimayı, hatun kitap okuyor, ben bilgisayara bakıyorum, rapor yazıyorum, oyun oynuyorum. arada arkadaşlar arıyor "gel be hayırsız!" diyerek, ama bazen oluyor işte dostların muhabbeti bile açmıyor insanı, sen kendi küçük kalende mutlu oluyorsun, tek bir insan ile konuşunca mutlu oluyorsun, ona dil öğretiyorsun * , dil öğrenmeye çalışıyorsun * . benden mutlusu, huzurlusu yok şimdi." ****
