Kırdım kalemimi, mürekkep değil kan damladı
Koskoca bir Irkı sevdim, bir kişiye yer kalmadı
Döküldü kelimeler, beyaz sayfalar kan kapladı
Koskoca bir mağlubiyet aldım, çarem kalmadı
Belki seni sevmeme, Tanrı razı gelmedi
Belki öyle sevgiye, bu çağ hazır değildi
Hayaller tohum oldu, kurak toprağa serildi
Bin yıl sonra yeşermeye, and içip köklendi.