ev sahibi ve ayni zamanda bilgisayar sahibi adamin annesinin ona ikram ettiği cayi,pastayi bilgisayara/haliya doker. bir de kalkıp siktir olup odadan giderken halıya dokulmus pastaya basar.
ulan bi de bunlara cift kisilik oyun acilirdi misafirperverlik hissi uyandirilmasi icin. neyse ya ben lan birsey demiyorum.
- anneeaa içerdeki abla bilgisayarı vermiyoo, üstelik oyun oynuyoo!
içerdeki abla? şimdi böyle mi olduk?
demin sırnaşıyordun, ne bu yabancılaşma?
ismimi söyle bari, terbiyesiz. büyüğe hiç saygı kalmamış.
neyse, sakinim.
bilgisayarın başına geçmesi bir şey değilde. kapladığı alanda kendi cumhuriyetini kurmuş olması sakat durumdur. zira kalkmayacağını, kaldıramayacağınızı anlarsınız. annesi - hadi ümit gidiyoruz. dediğinde sanki havai fişekler patlatılıordur gönül bahçenizde. sizde papatyalara atıyorsunuzdur bedeninizi sere serpe. abarttık mı?
hele ki kardeşten ya da sevgiliden sonra üstelik siz o bilgisayara oturmak için saatlerce beklerken oturan misafir ya da misafir çocuk olursa hepten çekilmez olan hede.
