(ben):baba ya bilgisayar neden salonda?
(babam):oğlum,biz de bilgisayarı kullanıyoruz.ee şimdi senin odana koymuş olsak sürekli odana girmek zorunda kalırız.bunu ister miydin?
(iç ses):vayy!güzel açıklama yaptı moruk.ne desek acaba?hmm...
(ben):o zaman bi bilgisayar daha alalım baba olmuyor böyle.
(baba):s.ktir git lan odana!bok.-''bi bigisayar daha alalim babey''-para sıçıyorum de mi? adama açıklama yapıyon hemen yüz buluyo şerefsiz.
(iç ses):abbaooo! moruğa bak nası kükredi ya.bende bizim peder entel mi oldu acep?dediydim ama yok.allahıma bin şükür!çok korktum valla.
(ben):babey bi 20lik ver sene.arkadaşlarla buluşacam.
(babam):20 yeter mi?
(ben).göynünden ne koparsa aslan yürek.
(babam):al şu 50 yi.hepsini harcama bi günde yarın vermem ona göre.
(ben):öl de öleyim babam benim.
(babam):s.ktir git! puşt.
edit:yaş 25. hala babeyden harçlık alıyorum.gururuma yediremiyorum.kendim yiyorum.pişman değilim.herhalde başka soru sormazsınız.sizi seviyorum.
imkanları zorlayarak alınmış bir bilgisayar ise dram değildir. sevinçtir. dünyaya geldiğinde 2 bilgisayarı**, cep telefonu, play station ı, ipod u olan bir insan bunu anlayamaz.
bu çocuğun özel odası gibi bir lüksü olmayabilir, yahut odasında bilgisayarı koyacağı bir masası.
