dinden anlamazlar ayet paylaşır bu yavşaklar.
atatürk kimdir bilmez, sözlerini paylaşırlar.
şiir okumazlar, can yücelsiz de yapamazlar.
sonra da gelir hiç birşey olmamış gibi utanmadan sözlükte bukonu ile ilgili başlık açarlar.
Doğal olarak karşılanması gereken kimselerdir. Örnek: Dijital dünyadan, analog ya da dijital entegre devrelerden, yazılımdan, donanımdan zerre çakmayan ama cep telefonu alabilecek kapasitede bir köylüyüm ben. Cep telefonuma bakıyorum ve diyorum ki " görüntü güzel değil ". Buradaki eziklik ya da kompleks nerededir ? Arkadaşımın telefonundaki görüntü kalitesinin daha güzel olduğunu farkedip de kurduğum bu cümlede gayet de haklıyım belki. insanlardaki "daha iyisini yapamıyorsan eleştirmeyeceksin" ya da " bilmeden konuşmayacaksın" egosu neden kaynaklanıyor ? Madem sen bilgilisin, gelen eleştrilerden kimin ne kadar bilgili olduğunu da algılayabilecek düzeyde olmak gerekir. Madem bilgili kimselerin eleştirilerini kıstas kabul ediyorsun, diğerlerini gözardı edersin bu kadar basit. Bilmeyen konuşmasın artistliği de ne demek oluyor ?
