bilerek su birikintisine oturan çocuk vardır bir de. inadından istediğini yaptırmak için oturur suyun içine. (bkz: ben değil bir arkadaş) kışın dişçiden çıktığında dondurma aldırmak için yapmıştır bunu. başarmıştır da. *
o benim. ilkokul 1,2,3 te okurken. aynı sınıfta okudugumuz komusumuz ayhan'la sabah tiril tiril okula giderdik. aksam ben üstüm basım su, çamur içerisinde dönerdim ayhan yine tiril tiril. az dayak yemedim. anne ayhan'a sorar oğlum bunu biri mi dövüyor diye ayhan hayır kendi suyun içerisine giriyor cevabından sonra yedigim dayagın haddi hesabı yoktur. ee tabi ertesi gün ayhan'ın her yanı çürük evine gelmesi ayrı hikayedir. garibin hiçte şikayet ettiği görülmemiştir.
su aralar kizlarin giydigi cizmeleri olan cocuktur, aslinda o lastik cizmeleri yokluktan giymektedir, bu cocuklarin bazilari cok firlama olabilir, yaninda ki arkadasini islatmak icin suyun ortasina laapp diye ziplar, hem kendi hem arkadasi sirilsiklam olabilir, niye boyle bi halt yedigini sordugunda, gecen gun tas attin kafami yardinya olum, intikam aldim lan kendimce, boyle bi cevapla karsilasilabilir.
deneme yanılma yoluyla öğrenmeyi seven çocuktur. aslında sadece farklılığı arar. herkes yolun düzgün tarafından yürürken o herkes gibi olmaz suya basar. çocuk olmak budur işte. hangimiz özlemiyoruz ki o günleri?
