Reis'in çocuklarının kaçtığı askerliği, beğenmediğiniz kılıçdaroğlu'nun oğlu Aslanlar gibi gitti ve yaptı. kameralar karşısında "ya hakk!" diye ok atan herifi savunanlar emin olun uçak savarla, tank kullanırken resim çekilen; ama gerçekte göt göbek büyüterek askerlik yapan ya da gariban vatan evlatlarını ezen ve kaytaran Şeref yoksunlarıdır. Sonra ortamlarda kul hakkından, adaletten neyin bahsedele, mazallah. Hemen inanır, adam sanızınız, aman deyim!
Aklıma geldi, şunu da anlatayım: yer; Ankara etimesgut, zırhlı birlikler... Acemi birliğinde karavanacıyım. Yemek sonu çöpü atmak için üç kişi seçtiler. Büyük bir varili tuttuk ucundan, gittik çöplüğe. Baktık kenarda boşluk arazide derme çatma kulübe var; dedik atalım çöpü, bakarız. Dönüşte yanaştık kulübeye, birden kapı açılıp içinden iki büklüm, kamuflajlı bir asker çıktı. Hoş sohbet konuştuk ayaküstü. Doğu şivesi konuşuyor iki gözüm. Durduk duramadık sordu arkadaş: abi seni niye bu halinle askere aldılar, diye. ibretlik bir cevap verdi: bir kızı seviyormuş kendi gibi engelli, babası askerliğini yap, vereyim kızımı, demiş. Çürük veren doktora yalvar yakar rica edip gelmiş askere. Hikayeyi dinleyip beraberce ayrıldık delikanlının yanından.
Ulan dünya! Kimi çürük alır, yalvarır askere gitmeye; fakir sofram kurulsun, benim de bir yuvam olsun, diye. Kimi de sapasağlam çürük alır, gemiler edinir, gider ticarete israil'e. inanın bu ülkede villadan şehit cenazesi ne zaman çıkar, işte o vakit terör de biter haksızlıklar da son bulur.
