eski sevgilimin bana ara ara söylediği sözdür..
bıcı bıcı adana daki buzlu tatlı değil mi dediğimde hayır bu başka der dururdu..
tamam şeker gibi adamım ama bu bıcı bıcı nedir.
Her ne kadar tadını, çocukların ağzından emilip atılmış jelibonlara benzettiğim için sevmesem de, bana öğrencilik yıllarım Adana 'yı hatırlatan tek tatlı. işte bu yüzden seviyorum.
nişastayla yapılan kırmızı buzlu tatlı. aslında ice slush gibi bir şey. çok hafif bir tadı var ve çok şirin bir görüntüsü. boşuna aramayın adana dışında yok.
edit: foto yok,merak edin.
adana dışında, hatay mersin ve antalya'da da restoran ve kafelerde rahatlıkla bulunabilen, hatta ve hatta izmir manisa gibi ege şehirlerinde seyyar satıcılarda halen satılmakta olan bişasta, pdra şekeri, şerbet ve buzdan oluşan bir tür tatlı.
Antakya affan kahvesinde üzerinde 2 top dondurma ile yenip üzerine de kolları dövmeli kardeşimizin getirdiği 1 bardak ılık suyu içtiğin anda yaşadığının farkına varacağın tatlıdır.
en sıcak yaz günlerinde, adana'da sıkça rastlayabileceğiniz, seyyar olarak da satılabilen bir tatlıdır. içerisinde nişasta, pudra şekeri, rendelenmiş buz ve tercih edilen meyve taneleri bulunur. Kaşıkla veya pipetle tüketilebilir. Vazgeçilmezdir.
bildiğin gülsuyunu dondurup parçalamışlar içine de biraz nişasta koymuşlar al sana tatlı. bir kere yedim bir daha yemeyi düşünmüyorum hiç beğenmedim. ne de olsa gülsuyunu elimize döküp koklamaya alıştık efendim içmek biraz garip geliyor.
anlayamadığım şekilde abartılan, dillere destan buzlu şey.
o nişastanın tadı felaket.
geri kalan da buzdan ibaret zaten. nasıl böyle meşhur bilemiyorum.
antep baklavasını bu kadar konuşmuyorsunuz be.
