polisin yatacak yeri olmadığına dair bir başka örnektir.
oturduğum yerde torbacısından, uyuşturucu baronuna kadar envai çeşit adam vardır. aslında temel mantıkta(insani değerler olarak) iyi insanlardır ama kavgası, gürültüsü ve hatta silahlı çatışması eksik olmaz bizim buraların. ve bir süre her kavga anında polisi arayarak yardım istemişliğim(sosyolojik bir deney denilebilir) olmuştur. bir kere biber gazlı müdahele görmemekle beraber en kalabalık gelişleri olan on ekip otolu müdahele anında da araçların karşısında kollarını açan bir yağız torbacının;
"burada amir de benim, memur da benim. bundan başka amirinin de memurunun da avradını s.kerim"
şeklindeki talihsiz beyanına ve buna karşın ekip otolorunda beleş benzin ile yollarına devam eden ve "gık" diyemeyen babayiğitlere şahit olmuşluğum da vardır.
bu ve benzeri birkaç örnekten sonra düşüncem ve çıkarımım odur ki;
polisin böylesine zarar verdiği birisi kesinlikle suçlu olamaz. bu bir ön yargı mıdır? belki evet ama göt korkusundan elvadır bana göre.
Emniyet güçlerinin emzik misali her durumda biber gazına sarılarak asayişi sağlama girişimlerini bütün kinim ve nefretimle kınıyorum. Artvin de suçlu ya da suçsuz ölen öğretmenimizin biber gazı ile öldüğü tespit edilmişken, polisin bu denli basit olaylarda bile biber gazı ile müdahalesinin sadistlik ve insan haklarına yapışmış en büyük suç olduğu kanaatini taşıyorum.
